Op z'n Braziliaans

Hoe word ik vrienden met Brazilianen in twee stappen?
Stap één: Ga samen lekker eten, bij voorkeur met genoeg vlees.
Stap twee: Maak op z’n tijd een hoop herrie, ook al is het eigenlijk niet echt nodig.
Deze stappen werken erg goed als je op een locatie met veel zon, zee en strand zit, bijvoorbeeld Saly in Senegal.
Dat is ongeveer de samenvatting van mijn weekend.

Dan nu de lange versie.
Ik weet nu niet helemaal meer of ik Erenita goed had begrepen toen ik dacht dat ze zei dat we het weekend weg gingen voor werk. Nou ja, min of meer wel. Denk ik. Ze had een reünie met Braziliaanse collega-zendelingen. Dat telt toch ook als werk?
Vrijdagavond zijn Erenita en ik met twee Braziliaanse vriendinnen van haar naar Saly gereden. Saly ligt ongeveer 70km van Dakar weg. Het ligt wat zuidelijker aan de kust. Daar hadden ze een huisje gehuurd in een vakantiepark aan het strand. De officiële reünie was zaterdagochtend op een andere locatie dan het huisje, wat mij de gelegenheid gaf tot een heerlijke strandwandeling. (Al werd die wandeling met regelmaat onderbroken door vriendelijke Senegalezen die graag een praatje maakten, om vervolgens hun restaurant of huis met koopwaar te laten zien.) ‘s Middags kwamen ze naar het huisje om samen te eten en daarna met z'n allen te genieten van veel zon, zee en zand.

Eén Nederlander tussen ongeveer acht Brazilianen. Hoe houd je dat vol? Nou, zie mijn stappenplan. Desondanks vond ik het erg fijn dat één van de Brazilianen goed Engels sprak (en enkelen een beetje), waardoor ik met haar wat makkelijker kon praten. De Brazilianen zijn echt schatten van mensen en ik voelde me door hen ook echt betrokken bij de groep. Je hebt lang niet altijd veel taalkennis nodig om grapjes te maken, nee, gewoon af en toe een hoop herrie maken “eu grito!” (Portugees voor ‘ik schreeuw!’) en dan vinden ze je geweldig. Toch is zo veel Frans (en Portugees) in een weekend ook erg intensief. Enerzijds was het een heel ontspannen weekend, anderzijds ook erg druk. Echter, ik kan het iedereen aanraden om één of meerdere Brazilianen in de vriendenkring op te nemen! Ze vinden Nederlands echt een geweldige taal... Vraag me als ik Nederland ben naar een filmpje op mijn telefoon waarin een Braziliaanse Johannes 3:16 uit een Nederlandse Bijbel leest. (Vooral het woord ‘eniggeboren’ is erg leuk. Grroiiggr!)
Lees ik voor hen een stukje uit een boek in het Portugees dan rollen hun ogen uit hun kassen over mijn bijna perfecte uitspraak.

En tja, zondagavond was het tijd om terug te rijden naar Dakar. Daarin blijf ik me verwonderen over het verkeer in Senegal. “Erger u niet, verwonder u slechts,” zei Carina tegen mij toen ik bij haar in Bamako verbleef. Nou Carina, verwonderen doe ik me zeker!
Ik sta verbaasd van de auto’s die hier rijden: rammelende bakken zonder buitenspiegels, met kapotte lichten en heel veel deuken. Tientallen Senegalese jongeren die meeliften aan een bus of soms een vuilniswagen met ruimte voor ongeveer drie tenen per persoon. Schapen en geiten die met hun romp in een zak gewikkeld op het dak van een auto worden vervoerd. Ja, levend.

Ik verwonder me. Niet alleen over het verkeer, maar ook over de pracht van het strand, de hoeveelheid aan vogels, die vriendelijkheid van de leuke Senegalezen en de gezelligheid van de lieve Brazilianen. Ik verwonder me elke dag opnieuw.