C'est comme ca.
Door: Josine
Blijf op de hoogte en volg Josine
16 Augustus 2016 | Senegal, Dakar
Een dagje vrij werd gisteren al snel omgezet in een dagje strand. Je zit in een kuststad, of je zit in een kuststad, en een kuststad heeft nou eenmaal een strand in haar contreien. Dan kan je het niet maken om niet een keer naar het strand te gaan. Wat is er fijner dan een hele dag lanterfanten, een eindje zwemmen, een beetje mandiën, een eindje lopen over het strand, nog meer lanterfanten, lekker klaboenzen en weer een beetje zwemmen? Geen tijd om te bakkeleien en alle tijd om te keuvelen (voor zover mijn Frans dat toelaat). En ja -ondanks dat ik me toch écht had ingesmeerd- rood worden. Oeps. Laat Erenita met haar Braziliaanse huid daar nou geen last van hebben! Ach, c’est comme ca.
Je zult vast denken: ‘Josine, je ging daar toch heen om te werken? Doe dan eens wat!’ Geen zorgen, ook daarin ben ik aan mijn trekken gekomen. Genietend van de vroege ochtend zijn Erenita en ik, als vroege vogels, ons nest uitgevlogen. Erenita werkt in een kliniek waarbij naast fysiotherapie ook orthopedie en tandheelkunde aanwezig is. Na een rondleiding door het gebouw en een gebedsmeeting waar ik het hele team heb ontmoet, is het tijd om de handen uit de mouwen te steken.
Erenita heeft een prachtige ruime kamer met een hoop verschillende attributen. Van wat fitnessapparatuur en klein oefenmateriaal tot ultrageluid apparatuur en drie hokjes met behandeltafels (die overigens niet in hoogte verstelbaar zijn, maar voor mij over het algemeen op de goede hoogte staan). Klinkt als walhalla? Tja, in Nederland vind je in elke praktijk een computer. Hier dus niet. Dat gaat lekker allemaal op papier, maar het scheelt dat je hier geen zorgverzekeraar in je nek hebt hijgen, wat in Nederland dan weer wel zo is. C’est comme ca.
Overigens ben ik vergeten een foto van haar behandelkamer te maken, dat doe ik volgende keer. (Tjonge, was ik zo onder de indruk? Dat ik dat vergeten was?)
Afspraken maken is in Senegal waarschijnlijk een hele kunst. Als dat net zoals in Mali gaat, waarbij een vliegtuig vijftig minuten te laat aankomt en een bruiloft anderhalf uur na de aangegeven tijd begint, dan moet je waarschijnlijk niet aankomen zetten met: ‘U hebt (had) om twaalf uur een afspraak.’ Nee, hier hebben ze een mooi alternatief bedacht. Iedereen krijgt bij aankomst een kaartje met een nummer. Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Dat betekent dat sommigen dus een tijdje moeten wachten, zeker aangezien Erenita me vertelde dat de eersten soms al om zes uur voor de deur staan en dus twee tot drie uur moeten wachten. Toch zegt iets me dat dit wachten hier wat minder als een probleem wordt gezien dan in Nederland… C’est comme ca.
Desondanks is het ook een uitdaging om alles in het Frans te moeten doen en zo af en toe wel een beetje vermoeiend en frustrerend. Ach, ik moet ook denken: Het is pas de eerste dag, ik heb drie weken om te leren! C’est… Ja inderdaad, c’est comme ca.
Terwijl ik dit schrijf zit er een Braziliaanse naast me die soms heel gefrustreerd en soms heel blij is. We kijken (terwijl ik mijn blog schrijf) een wedstrijd beachvolleybal Brazilië-Nederland. Deze is net afgelopen en nu ben ik gefrustreerd en zij heel blij. Het voelt heel dubbel. Ik hoopte dat Nederland zou winnen, maar ben toch stiekem blij dat dat niet zo is. Als dat zo was, had ik waarschijnlijk buiten moeten slapen. Gelukkig, ik mag blijven, anders had ik bij de buren moeten aanbellen. C’est comme ca!
-
17 Augustus 2016 - 12:47
Steffany:
Hey Josine,
Wat schrijf je weer leuk.
Fijn dat je zo geniet en je werk leuk vind:D
Wat mij op viel: je gebruikt steeds, C’est comme ca
Ik ken geen Frans en mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld:P
Dus wat betekent het?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley