Feest!

Als er feest is bij de buren dan kan je daar heerlijk van meegenieten. Een neefje van hen, die vaak bij hen is, gaat trouwen. In Nederland ben je na één dag wel klaar met de bruiloft, maar in Mali zijn dat er al gauw drie. Soms vinden ze het ook een goed idee om midden in de nacht herrie te maken, bijvoorbeeld om iets op te bouwen waarbij hun hond ook een beetje van slag raakt, maar gelukkig bleef dat beperkt tot één nacht en niet drie.
Carina was uitgenodigd voor de bruiloftsceremonie welke zaterdag plaatsvond. Ik ben met haar mee gegaan. Een Malinese bruiloft zie ik immers niet elke dag! Natuurlijk begint deze (pas) om vijf uur als op de trouwkaart half vier staat. Prima op tijd, toch? Desondanks heb ik me niet verveeld met alle mooie, kleurrijke kleding die de vrouwen dragen. Vaak dragen ze ook mooie of gekke creaties op hun hoofd, meestal een stuk overgebleven stof waaruit de kleding mee is gemaakt.
De bruid en bruidegom zagen er stralend uit, maar niet alleen zij krijgen veel aandacht, ook de burgemeester en zijn vrouw. Deze zitten dan ook aan het hoofd van de tafel bij het voltrekken van de ceremonie. Zodra het burgerlijk huwelijk is voltrokken staan de ‘griots’ op die het echtpaar zegeningen toe jubelen. Griots zijn volkszanger die van de bruiloft een show maken. Na de ceremonie gaat iedereen naar buiten waar de griots de show verder voortzetten. Gelukkig bleef het droog, want dat weet je in de regentijd maar nooit!

We gaan even terug naar de donderdag. Die dag ben ik met Carina naar het Go Global Mali centrum geweest voor de Engelse les die ze daar geeft. Daar worden lessen gegeven op vijf verschillende niveaus aan (jonge) mensen die al wat scholing hebben gehad. (Ongeschoolden spreken vaak alleen Bambara, geen Frans. Dit zijn Franssprekende mensen die les krijgen.) Naast de les van Carina heb ik bij twee andere lessen gezeten die gegeven werden door twee andere zendelingen, afkomstig uit de Verenigde Staten.

Vrijdagmiddag zijn we naar een vrouwengevangenis geweest, waar Carina elke week komt. De vrouwen slapen met zes of acht op een kamer in de vertrekken, welke rondom een binnenplaats liggen. Op de binnenplaats kunnen de vrouwen vrij rondlopen. In de gevangenis zijn ook kinderen te vinden omdat zij bij hun moeder mogen blijven tot ze ongeveer vier jaar zijn. Veel van deze vrouwen zijn erg jong, veelal twintigers, en sommigen vast nog jonger!
Na een ronde in de gevangenis om te laten weten dat we er zijn gaan we naar een klaslokaaltje. Carina pakt haar gitaar en begint met zingen, christelijke liederen afwisselend in het Bambara, Frans en Engels. Iedereen die wil komen komt binnen zodra ze haar horen. Na een aantal liederen begint Carina met haar ‘storytelling’ en vertelt ze een verhaal uit de Bijbel. Dat is nog een hele opgave in drie talen, en ik vind dat ze het erg goed en leuk doet. Na het verhaal is er gelegenheid voor gebed. Het is heel mooi om deze vrouwen te kunnen bemoedigen en ze te laten weten dat ze niet vergeten worden. Liefde is net zo goed voor hen als voor ieder ander!
‘s Avonds zijn Carina, Hedi en ik uit eten geweest. Hedi is eveneens zendelinge in Mali en verbleef een paar dagen bij Carina voordat ze zaterdagochtend naar Ségou is vertrokken. In Nederland had ik haar al ontmoet en ik vond het leuk haar hier ook even te zien.

Zondag is het tijd voor de kerk. ‘s Ochtends zijn we naar een Malinese kerk gegaan en ondanks dat ik er vrij weinig van kon verstaan vond ik het erg leuk. Vooraan zaten de muzikanten en op het podium twee zangers. Aan de zijkanten stond aan elke kant een koor. Het is net een feestje, het swingt goed en aangezien ik in mijn eigen kerk al zelden stilsta kon ik dat hier al helemaal niet. Een aantal vrouwen viel het dan ook op dat die ‘tubabu’ (Bambara voor blanke) goed mee kon swingen. :-)

Tot slot, Mali lijkt wel een beetje op Ierland. Wie een Ier naar het weer vraagt zou te horen krijgen: ‘Kijk naar de lucht, is het helder dan schijnt de zon, is het bewolkt dan kan het gaan regenen.’ Hetzelfde geldt voor Mali in de regentijd. Als het hier regent, is het altijd een flinke plensbui (dat in contrast met Ierland, waar het ook kan miezeren) en moet je maar gokken wanneer het stopt. Veel activiteiten kunnen daardoor letterlijk in het water vallen, maar tegelijk is het ook erg mooi om te zien. Ik hoop dat de regen veelvuldig neer blijft komen en het land vruchtbaar zal maken voor de komende tijd.